Askerler ve yaşlılar unutulmadı…
Doğu ve Güneydoğu Anadolu’nun zor koşullarında görev yapan askerlerimizi de unutmadık elbette. UAA’64 sınıfı olarak, Kara Kuvvetleri Komutanlığı I. Ordu ile irtibata geçerek 165 asker için örülen atkıları, “çok yaşa sen, üşüme” mesajıyla birlikte yolladık. Bu emek, kaygıları örtercesine, yürekten gelen sıcak bir sarılıştı erlerimize.
Henüz yapım aşamasında olan bir diğer projemizse huzurevi sakinlerine örülen diz battaniyeleri... Arkadaşlarımız, örgü sürecini kimi kez “kendini dinleme, bireysel bir analiz”, kimi kez “çevremize eleştirel bir bakışın iç konuşması” olarak değerlendiriyorlar. “Sevgi emektir” felsefesinin her ilmikte kendini gösterdiği rengârenk battaniyeler, kaç yaşlının dizlerine kavuşacak ve kaç yaşlı onlara sevgiyle dokunacak?
Kartopu etkisi…
Otuz yıl içinde hayata geçen, 50’nci Reunion’dan bu yana da hızla gelişen her UAA’64 projesinin “vermek” fikrini beslediği düşünülse de, “almak” olgusu da çok doğal ve onurlandıran bir sonuç. Amaç, gereksinimi olan gençlere yardım olunca, her UAA’64’lü kendi ölçülerinde destek olmaktan çekinmeyen, tereddütsüz, bonkör bir gönüllü. Kısıtlama yok, süre limiti yok, isteklilik gönülden. Sonuçta duyulan manevi tatmin büyük bir ödül! Her proje kendi aramızda derinlemesine bir sosyal etkileşim, dayanışma. Genellikle beş-altı arkadaşımızın gönüllü olarak, geceleri bir araya gelerek gerçekleştirdikleri paket yapma, etiketleme işlemleri sonunda gece yarısına sarkan bir keyif var, mis gibi demli çay kokusuna karışmış, yatakhane sohbetlerini, kıkırdamalarını hiç de aratmayan! Yazışmaların, geribildirimlerin takibi, şirket yapımı özelliklerin çok üstünde duygu içeriyor. Gözyaşı var, kahkaha var, en önemlisi, “benden ona; yüreğimin en derininden onlara” biçiminde sevgi var, saygı var; umursama, benimseme, aidiyet duygusu var.
İki haftada bir yapılan, 20-30 UAA’64 mezunun katıldığı toplantılar, yalnız yemek, çay/ kahve, mekân, manzara keyfi değil. Sadece çocuk, torun, eş ve yakınların başarılarından ya da hastalıklarından kesitler değil. Salt günlük hayat kırıntıları, badana/ boya, taşınma gibi yaşanmışlıkların tortuları hiç değil. Peş peşe gelen yüzme yarışı şampiyonlukları; konferans düzenleme ya da katılım paylaşımları; yeni kazanılan diplomalar, brövelerin gurur ve coşkusu; geziler, turlar, konser ve filmlerin yüzlere oturttuğu gülümseyişler, kayıpların getirdiği derin hüzün, özlem, gözlerdeki yaşlar tabii ki var, hem de yoğun… Bütün bu pota 61 yıllık arkadaşlık ruhunu “kartopu” etkisiyle yıllar önceki okul sıralarındakinden, yemekhane ve yatakhanelerdekinden daha anlamlı büyütüyor. 50’nci Mezuniyet Yılı için Özel Basım Memoranda’mız, “birlikteliğin kıymetini bilme” adına bir gönüllü ordusu ürünü!
Yeni projelere “yelken açarken”, Viktor E. Frankl’ın belirttiği yaşama kararlılığımızdaki “amaç”ın içeriğini doğru tanımlıyor, UAA misyonumuzun değerini gururla ve neşeyle çocuklarımıza, torunlarımıza, dostlarımıza; en önemlisi, geleceğe taşıyoruz…